माझ्या पत्रकारिता क्षेत्रातील गुरु : बालाजी तोंडे
माझ्या पत्रकारिता क्षेत्रातील गुरु : बालाजी तोंडे
जीवनातील प्रत्येक टप्प्यावर काही व्यक्ती अशा भेटतात ज्या आपल्या वाटचालीत अनमोल योगदान देतात. माझ्या पत्रकारिता क्षेत्रातील अशा एका महत्त्वाच्या व्यक्ती म्हणजे बालाजी तोंडे सर – जे केवळ एक उत्तम पत्रकारच नव्हे, तर माझ्या आयुष्यातील मार्गदर्शक, प्रेरणास्रोत आणि एक निस्वार्थी गुरु आहेत. त्यांनी मला केवळ पत्रकारिता शिकवली नाही, तर या क्षेत्राचा खरा अर्थ समजावून दिला, त्याची जबाबदारी जाणून दिली आणि मला योग्य मार्गावर नेले.
गुरुशिष्य नाते : एका बंधूप्रमाणे मार्गदर्शन
बालाजी तोंडे सरांनी मला नेहमीच आपल्या भावासारखे मानले. त्यांनी मला केवळ पत्रकार म्हणून नव्हे, तर एका भावासारखीही वागणूक दिली. पण मला मात्र त्यांच्याशी नाते जोडताना कायमच शिष्य बनून राहण्याची भावना अधिक प्रिय वाटली. जरी त्यांनी मला बंधू मानले असले, तरी मी त्यांना शेवटपर्यंत गुरु मानत राहणार आहे, कारण त्यांनी मला शिकवलेली मूल्ये आणि दिलेले मार्गदर्शन माझ्या आयुष्यभर उपयुक्त राहील.
त्यांचे माझ्यावर असलेले ऋण
तोंडे सरांनी माझ्या पत्रकारिता क्षेत्रात प्रवेश घेतल्यापासून प्रत्येक पावलावर मला पाठिंबा दिला. सुरुवातीला, जेव्हा मी या क्षेत्रात नवखा होतो, तेव्हा त्यांनी मला आत्मविश्वास दिला. पत्रकारितेची मूलभूत तत्त्वे, बातमी कशी लिहायची, संशोधन कसे करायचे, समाजातील सत्य शोधण्यासाठी कुठल्या दिशेने प्रयत्न करायचे – हे सर्व त्यांनी मला शिकवले.
पत्रकारितेतील धाडसी वृत्ती आणि निःपक्षपाती दृष्टिकोन कसा बाळगायचा, हे मी तोंडे सरांकडून शिकलो. त्यांनी मला एक जबाबदार पत्रकार होण्याचा मंत्र दिला आणि पत्रकारितेचे व्यावसायिकतेबरोबर सामाजिक भानही असायला हवे, हे पटवून दिले. त्यामुळे त्यांच्या या ऋणाची जाणीव मी कधीही विसरू शकत नाही.
त्यांची शिकवण आणि माझा प्रवास
गुरु कधीही आपल्या शिष्याला एका ठरावीक ठिकाणी थांबवून ठेवत नाहीत, तर त्याला सतत पुढे जाण्यासाठी प्रेरित करतात. बालाजी तोंडे सर हे नेमके हेच करतात. त्यांनी मला कधीही हाताशी धरून पुढे नेले नाही, तर स्वतःच्या मेहनतीने, संघर्षाने आणि कौशल्याने पुढे जाण्यासाठी प्रेरित केले.
माझ्या पत्रकारितेतील वाटचालीत त्यांनी अनेकदा कठीण प्रसंगांवर कसे मात करायचे, हे शिकवले. बातमी मिळवण्याच्या प्रक्रियेत येणारे आव्हाने, सामाजिक दबाव, राजकीय वाद आणि या सगळ्याच्या पार्श्वभूमीवर सत्याच्या बाजूने ठाम उभे राहण्याचे धैर्य त्यांनी मला दिले.
गुरुदक्षिणा : त्यांची शिकवण पुढे नेणे
गुरुने आपल्याला दिलेले ज्ञान आणि मार्गदर्शन हेच त्यांचे खरे योगदान असते आणि शिष्य म्हणून आपल्याला तेच पुढे न्यावे लागते. तोंडे सरांनी मला पत्रकारितेच्या प्रत्येक पैलूची जाणीव करून दिली आहे. त्यांच्याकडून शिकलेल्या मूल्यांची आणि तत्त्वांची जोपासना करणे, हीच माझ्यासाठी खरी गुरुदक्षिणा असेल.
त्यांनी मला बंधू मानले असले, तरी मी शेवटपर्यंत त्यांचा शिष्य राहणेच पसंत करेन. कारण माझ्यासाठी गुरु हे नेहमीच मार्गदर्शन करणारे दीपस्तंभ असतात. माझ्या पत्रकारिता क्षेत्रातील यशाचे श्रेय त्यांनाच जाते आणि त्यांच्या शिकवणीमुळेच मी पत्रकारितेत प्रगल्भ होऊ शकलो.
शेवटची भावना : एक अढळ गुरुशिष्य नाते
गुरु आणि शिष्य यांचे नाते केवळ शिक्षणापुरते मर्यादित नसते, तर ते आयुष्यभर टिकणारे असते. बालाजी तोंडे सरांसोबतचे माझे नाते असेच अढळ राहणार आहे. त्यांनी मला जो आत्मविश्वास, नीतिमत्ता आणि तत्त्वनिष्ठा दिली आहे, ती माझ्या प्रत्येक कामात दिसून येईल.
आज मी पत्रकारितेच्या प्रवासात जे काही शिकतो आहे किंवा पुढे जाईन, त्याचा पाया त्यांच्या शिकवणीतच आहे. म्हणूनच मी त्यांचा शिष्य राहणेच पसंत करेन, कारण हे नाते केवळ एका व्यवसायापुरते मर्यादित नाही, तर माझ्या आयुष्याचा एक महत्त्वाचा भाग आहे.
"गुरुशिष्याचे नाते काळाच्या कसोटीवर टिकणारे असते आणि मी नेहमीच बालाजी तोंडे सरांचा शिष्य राहू इच्छितो!"
- शंकर चव्हाण
Comments
Post a Comment